راز نابخردی مسلمانان از زبان خواجه نصیر الدین طوسی

"خواجه نصیر الدین " دانشمند یگانه ی روزگار در بغداد مرا درسی آموخت که همه ی درس بزرگان در همه ی زندگانیم برابر آن حقیر می نماید و آن این است :  در بغداد هرروز بسیار خبرها می رسید از دزدی , قتل و تجاوز به زنان در بلاد مسلمانان که همه از جانب مسلمانان بود . روزی خواجه نصیر الدین مرا گفت می دانی از بهر چیست که جماعت مسلمان از هرجماعت دیگر بیشتر گنه می کنند با آنکه دین خود را بسیار اخلاقی و بزرگمنش می دانند ؟  من بدو گفتم : بزرگوارا همانا من شاگرد توام و بسیار شادمان خواهم شد اگر ندانسته ای را بدانم .  خواجه نصیر الدین فرمود:

 در اخلاق مسلمانی هر گاه به تو فرمانی می دهند , آن فرمان " اما " و " اگر"دارد .

 در اسلام تو را می گویند :
 دروغ نگو ..... اما دروغ به دشمنان اسلام را باکی نیست .

 غیبت مکن ... اما غیبت انسان بدکار را باکی نیست.

 قتل مکن ... اما قتل نامسلمان را باکی نیست .

 تجاوز مکن ... اما تجاوز به نامسلمان را باکی نیست .

 و این " اماها " مسلمانان را گمراه کرده و هر مسلمانی به گمان خود دیگری را نابکار و نامسلمان می داند و اجازه هر پستی را به خود می دهد و خدا را نیز ازخود راضی و شادمان می بیند ..

 و راز نابخردی مسلمانان در همین است ....

 از اسرار اللطیفه و الکسیله